پارکینسون چیست؟ | درمان پارکینسون و فواید کاردرمانی برای آن

به طور کلی بیماری پارکینسون یک اختلال در مغز بوده که باعث ایجاد حرکات ناخواسته یا غیرقابل کنترلی مانند لرزش، سفتی، مشکلات در حفظ تعادل و هماهنگی می‌شود. علائم این بیماری معمولا به تدریج شروع شده و با گذشت زمان این علائم شدیدتر می‌شود و به همین دلیل است که گفته می‌شود پارکینسون یک بیماری پیشرونده است. با پیشرفت این بیماری راه رفتن و صحبت کردن فرد نیز درگیر شده و همچنین ممکن است برخی از اختلالت ذهنی، رفتاری، مشکلات خواب، ضعف حافظه و افسردگی نیز به وجود بیاید.

باید اشاره کرد که روند پیشرفت این بیماری سرعت زیادی نداشته و با درمان‌های مناسب می‌توان پیشرفت آن را بسیار کندتر کرد. در این افراد برخی از سلول‌هایی که مسئول تولید دوپامین هستند، دچار اختلال شده و به همین دلیل علائم بیماری بروز می‌کند. همانطور که می‌دانیم در بدن انتقال دهنده‌های عصبی مختلفی داریم که دوپامین یکی از آن‌ها بوده و در بیماری پارکینسون دچار اختلال می‌شود. تا اینجا بطور خلاصه فهمیدیم که بیماری پارکینسون چیست، اما در ادامه به بررسی علت بیماری پارکینسون می‌پردازیم.

علت بیماری پارکینسون چیست؟

بیشترین علائم بیماری پارکینسون در زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در بیزال گانگلیا (Basal Ganglia) که حرکات ما را کنترل می‌کند، دچار اختلال شده یا می‌میرند. این سلول‌ها یک ماده شیمیایی مهم به نام دوپامین را تولید می‌کنند که در صورت اختلال یا مرگ آن‌ها دوپامین کم‌تری تولید شده و مشکلات حرکتی برای افراد ایجاد می‌شود. باید گفته که تاکنون دلیل اصلی مرگ یا اختلال این سلول‌ها کاملا شناخته نشده است. اما افراد مبتلا به پارکینسون برخی از علائم غیر حرکتی مانند خستگی، فشار خون نامنظم، اختلالات گوارشی و... را نیز تجربه می‌کنند که دلیل آن را می‌توان در رابطه با پایانه‌های عصبی تولید نوراپی نفرین جستجو کرد.

نوراپی‌نفرین‌ها از پیام‌رسان‌های شیمیایی اصلی هستند که در سیستم عصبی سمپاتیک نقش دارند و بر عملکردهایی مانند ضربان قلب و فشار خون اثر می‌گذارند. توضیح تمام جزئیات علت ایجاد پارکینسون کار سختی بوده و برای همه افراد قابل درک نیست اما، بیزال گانگلیا که مسئول کنترل و روانی حرکات هستند در صورت اختلال در میزان دوپامین کمتر یا بیشتر از حد معمول تحریک شده و بر قسمت‌های دیگری از مغز اثر می‌گذارند. همین اثرگذاری نامناسب باعث ایجاد علائمی مانند لرزش، سفتی و.. می‌شود.

آیا پارکینسون یک بیماری ارثی است؟

بر اساس برخی از مطالعات اخیر به نظر می‌رسد که در بعضی از موارد بیماری پارکینسون ارثی بوده اما در برخی دیگر می‌توان آن را در جهش‌های ژنتیکی خلاصه کرد. به عبارت دیگر اگر والدین به بیماری پارکینسون مبتلا باشند، احتمال ایجاد آن در فرزندان آن‌ها نیز در سنین بالا وجود دارد. اما نمی‌توان گفت که اگر والدین فردی به پارکینسون مبتلا نبودند، او نیز به طور قطع به این بیماری مبتلا نخواهد شد، بلکه احتمال ایجاد این بیماری در این فرد نیز وجود دارد. به طور کلی متخصصین بر این باورند که دلایل بیماری پارکینسون شامل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مانند سبک زندگی و قرار گرفتن در معرض سموم می‌باشد.

چه عواملی بر ابتلا به پارکینسون اثر می‌گذارند؟

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم علت بیماری پارکینسون کاملا شناخته شده نیست و نمی‌توان به طور قطع در مورد آن تصمیم گیری کرد. اما متخصصین با بررسی بیماران مبتلا به پارکینسون برخی از عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری را نام برده اند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• ژنتیک

بر اساس مطالعات انجام شده ژنتیک بر ابتلا به بیماری پارکینسون اثر گذاری قابل توجهی دارند و می‌توان گفت خطر ابتلا به پارکینسون در افرادی که والدین مبتلا به این بیماری داشته اند، بیشتر است. البته باید توجه داشت که اگر والدین یا نزدیکان یک فرد به پارکینسون مبتلا نباشند نیز احتمال ابتلای او به پارکینسون وجود دارد.

• سن و جنسیت

معمولا بیماری پارکینسون در سنین بالاتر از 50 شروع شده و علائم خود را نمایان می‌سازد. بر اساس آمارهای ثبت شده 5 تا 10 درصد این افراد از 50 سالگی علائم را نشان میدهند و اکثر آن‌ها در بالای 60 سالگی به پارکینسون مبتلا می‌شوند. بر اساس این آمارها درصد ابتلا به پارکینسون در بین مردان بیشتر از زنان بوده است.

• دلایل محیطی پارکینسون

محیط تأثیر بسیار زیادی در ابتلای افراد به بیماری‌های مختلف دارد. عوامل محیطی بسیاری در افزایش امکان ابتلا به پارکینسون نقش دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به محل سکونت، شغل، قرارگرفتن در معرض فلزات مخرب و همچنین سم‌ها و آفت کش‌ها و... اشاره کرد.

علائم بیماری پارکینسون چیست؟

علائم بیماری پارکینسون و سرعت پیشرفت آن‌ها در افراد مختلف، متفاوت است. معمولا علائم اولیه این بیماری نامحسوس بوده و به تدریج با شدیدتر شدن آن‌ها نمایان می‌شوند. به طور مثال برخی افراد ممکن است در ابتدا لرزشهای بسیار کوچکی داشته و یا در بلند شدن از صندلی مشکلات خفیفی داشته باشند. به طور کلی علائم بیماری پارکینسون گسترده بوده که در این بخش از مطلب قصد داریم به برخی از علائم مهم اشاره کنیم.

• چهار علامت اصلی پارکینسون:

  • لرزش در دست‌ها، پاها، فک یا سر
  • سفتی عضلات
  • کندی حرکات
  • اختلال در تعادل و هماهنگی حرکات که بعضا باعث زمین خوردن می‌شود

• برخی از علائم دیگر

  • مشکلات در بلع، جویدن و صحبت کردن
  • افسردگی و سایر مشکلات عاطفی
  • ماسک شدن و بی حس شدن حالت چهره
  • مشکلات ادراری
  • مشکلات پوستی

به طور کلی علائم پارکینسون به دو دسته علائم حرکتی و علائم غیرحرکتی تقسیم بندی می‌شود. علائم حرکتی بیشتر به عمل ماهیچه‌ها و حرکت آن‌ها مربوط می‎‌شود. در علائم حرکتی معمولا به شیوه خاص راه رفتن بیماران، لرزش و سفتی، خمیدگی به سمت جلو، ضعف عضلات صورت و امثال آن‌ها اشاره می شود. برای اطلاع بیشتر از علائم حرکتی پارکینسون می توانید از این مقاله دیدن فرمایید. علائم غیرحرکتی که معمولا زودتر از علائم حرکتی پارکینسون بروز می‌کنند که شامل مشکلات ذهنی و روانی مانند تغییر خلق، تغییرات شناختی، اختلالات خواب، اضطراب، افسردگی و... هستند. اگر قصد دارید بیشتر در مورد این علائم بدانید مطالعه علائم غیر حرکتی پارکینسون را به شما توصیه می‌کنیم.

اولین علائم پارکینسون چه مواردی هستند؟

باتوجه به گسترش ابتلا به این بیماری افراد ممکن است در مورد ابتلای خود و یا نزدیکان به این بیماری نگران باشند. به این ترتیب افراد باید از اولین علائم پارکینسون آگاه بوده و نسبت به آن‌ها حساس باشند. همانطور که می‌دانیم اگر در اوایل شروع علائم بیماری پارکینسون می‌توان برای اقدامات درمانی تلاش کرد. کاردرمانی یکی از روش‌های موثر در مقابله با پیشرفت بیماری پارکینسون به عمل می‌اید.

از جمله اولین علائمی که در فرد مشاهده می‌شود لرزش‌های کوچک در دست‌ها یا پاها بوده و یا فرد در بلند شدن از صندلی با برخی مشکلات مواجه می‌شود. اطرافیان ممکن است متوجه شوند فرد با صدای بسیار آرامی صحبت کرده و یا دستخط او تغییر کرده است. نزدیکان معمولا اولین افرادی هستند که متوجه علائم پارکینسون در فرد می‌شوند. یکی دیگر از علائم اولیه پارکینسون حالت ماسک و بدون حس چهره فرد است. به عبارت دیگر فرد به خوبی نمیتواند عواطف را در جهره خود نمایان سازد.

• تغییر در راه رفتن

معمولا افراد مبتلا به پارکینسون به شکل خاصی راه می‌روند که به آن راه رفتن پارکینسونی می‌گویند. شیوه این راه رفتن به این گونه است که فرد به جلو خمیده شده و قدم‌های کوچکی را پست سر هم با سرعت بیشتر بر می‌دارد. معمولا در این راه رفتن تاب خوردن بازوها کنار بدن کاهش یافته است و ممکن است این افراد برای شروع به حرکت کردن مشکل داشته باشند.

• کاهش قدرت بویایی

برخی از افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند، بیان می‌کنند که قبل از تجربه علائم معمولی پارکینسون یعنی لرزش، سفتی، مشکلات خواب و... قدرت بویایی آن‌ها کاهش پیدا کرده و در پاهای خود احساس بی‌قراری می‌کردند. البته ممکن است که برخی از این علائم به علت افزایش سن و پیری نیز باشد که باید در صورت مشاهده هرکدام از آن‌ها به پزشک مراجعه کرد.

برای اطلاع بیشتر از علائم اولیه بیماری پارکینسون می‌توانید به مقاله 10 علائم اولیه پارکینسون مراجعه کنید.

تشخیص بیماری پارکینسون چگونه است؟

در حال حاضر هیچگونه ازمایش مخصوصی برای تشخیص پارکینسون وجود ندارد. به عبارت دیگر نمیتوان از روی آزمایش خون یا آزمایش‌های ژنتیک به وجود بیماری پارکینسون در یک فرد پی برد. پزشکان معمولا سابقه پزشکی فرد را بررسی کرده و معایناتی را برای تشخیص علائم پارکینسون انجام می‌دهند. در برخی از موارد افراد علائم پارکینسون را دارند اما این علائم ناشی از بیماری‌های دیگری  مانند آتروفی و زوال عقل و... هستند. پزشک متخصص این علائم را بررسی کرده و احتماال وجود پارکینسون را بررسی می‌کند.

تا این بخش از مطلب فهمیدیم که پارکینسون چیست و علائم بیماری پارکینسون چه چیزهایی هستند. همچنین به بررسی علت بیماری پارکینسون نیز پرداختیم. اما در ادامه مطلب قصد داریم در مورد درمان پارکینسون و کاردرمانی برای پارکینسون بحث کنیم و به برخی از سوالات شما نیز پاسخ دهیم.

آیا بیماران پارکینسونی درد می‌کشند؟

بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون در طول روز درد را تجربه می‌کنند که انواع مختلفی دارد. همانطور که اشاره کردیم معمولا این بیماران دچار لرزش در اندام‌ها به ویژه دست‌‌های خود می‌شوند. یکی از علت‌‎های اصلی درد در بیماران پارکینسونی همین علائم حرکتی (لرزش دست‌ها و..) است. درد در بیماران پارکینسونی اغلب در عضلات و مفاصل آن‌ها بروز کرده و این درد می‌تواند ناشی از سفتی مفاصل و کاهش حرکت باشد. درد دیستونیک یکی از انواع اصلی درد‌های این بیماران است که علت اصلی آن با اسپاسم شدید و گرفتگی عضلات در ارتباط است. برای مطالعه مقاله درد در پارکینسون بر روی لینک کلیک کنید.

آیا مشکلات خواب در پارکینسون شایع است؟

بیشتر بیماری‌ها عوارضی را برای افراد به همراه دارند که زندگی فرد را با مشکل مواجه می‌سازد. از جمله عوارضی که پارکینسون برای مبتلایان به همراه دارد، اختلال خواب است. اختلال خواب در پارکینسون ممکن است به صورت مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن متعدد در شب، تکرر ادرار و مراجعه به دستشویی و... باشد. مشکلات خواب در پارکینسون علاوه بر مشکلاتی که بیماری برای فرد به وجود می‌آورد ممکن است در اثر مصرف برخی داروها نیز باشد. به دلیل اینکه این بیماران معمولا در شب به خوبی نمی‌توانند بخوابند، در طول روز دچار خواب آلودگی شده و انرژی کافی ندارند. اگر به دلیل بیماری پارکینسون دچار اختلال خواب شده‌اید‌، به شما توصیه می‌کنیم مقاله اختلال خواب در پارکینسون را مطالعه نمایید.

برای درمان پارکینسون چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟

باید به این نکته مهم توجه کرد که بیماری پارکینسون هیچگونه درمان قطعی ندارد. اما برای درمان پارکینسون می‌توان برخی اقدامات که باعث کاهش علائم بیماری می‌شوند را انجام داد. از جمله این اقداماات می‌توان مصرف دارو، کاردرمانی، ماساژ درمانی، یوگا و... را نام برد. در ادامه مطلب قصد داریم اقدامات لازم برای درمان پارکینسون را به طور ویژه برای شما شرح دهیم. 

• داروی پارکینسون چیست؟

قبل از اینکه به بررسی داروی پارکینسون بپردازیم باید بگوییم که داروهایی که برای درمان پارکینسون معرفی می‌شوند، صرفا باعث کاهش علائم بیماری شده و باعث بهبودی فرد مبتلا به این بیماری نمی‌شود.  برخی از تاثیرات داروی پارکینسون شامل موارد زیر است:

• • افزایش سطح دوپامین در مغز
  • بر مواد شیمیایی و انتقال دهنده‌های عصبی مغز تاثیر گذاشته و باعث تسهیل انتقال پیام‌های عصبی می‌شود
  • به بهبود علائم غیر حرکتی این بیماری کمک می‌کند

معروف‌ترین داروی پارکینسون، لوودوپا بوده که سلول‌های عصبی از آن برای ساختن دوپامین در مغز استفاده می‌کنند تا کمبود دوپامین مغز را جبران کنند. همانطور که می‌دانیم تمامی داروهای شیمیایی برخی از عوارض جانبی را برای فرد به همراه دارند و به همین دلیل توصیه می‌شود که برخی افراد لوودوپا را همراه با کاربیدوپا مصرف کنند. از جمله عوارض جانبی لوودوپا می‌توان به حالت تهوع، استفراغ و کاهش فشارخون اشاره کرد.

افراد مبتلا به پارکینسون هرگز نباید بدون اطلاع پزشک خود مصرف داروی پارکینسون، یعنی لوودوپا را قطع کنند. این مسئله به دلیل عوارض جانبی است که قطع آن ممکن است برای فرد ایجاد کند که از جمله این عوارض می‌توان به ناتوانی در حرکت یا مشکلات تنفسی اشاره کرد. سایر داروهایی که برای درمان پارکینسون به کار می‌رود شامل:

• آگونیست‌های دوپامین که تولید دوپامین در مغز را تحریک می‌کنند
• داروهایی مانند سلژیلین و راساژیلین که به نوعی محافظ عصبی به عمل می‌آیند و در کاهش پیشرفت بیماری موثر هستند
• مهارکننده‌های آنزیم که سرعت آنزیم‌های تجزیه کننده دوپامین در مغز را کاهش می‌دهند
• آمانتادین که گلوتامات را متوقف می‌کند برای کمک به کاهش حرکات غیر ارادی مانند لرزش اندام‌ها
• داروهای آنتی کولینرژیک که به کاهش لرزش و سفتی عضلات کمک می‌کنند

معمولا افراد پس از گذشت مدتی از شروع مصرف دارو متوجه کاهش اثر بخشی دارو با دوز مصرفی اولیه می‌شوند. باید دقت داشت که برخی داروهای ضد پارکینسون باعث ایجاد دیسکینزی می‌شوند. یعنی برخی از این داروها باعث می‌شوند که حرکات غیر معمول و ناخواسته‌ای در دوزهای بالا ایجاد می‌شود.

آیا کاردرمانی برای پارکینسون مفید است؟

کاردرمانی یکی از بهترین روش‌های درمانی است که برای افراد مبتلا به پارکینسون استفاده می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری کرده و فرد بتواند کارهای روزانه خود را مستقل انجام دهد. کاردرمانی با ارزیابی فرد پارکینسون مشکلات اصلی او را تشخیص داده و در جهت کاهش این مشکلات و استقلال هرچه بیشتر فرد گام برمیدارد. در این مسیر کاردرمانگر با تمرینات مخصوص به فرد کمک می‌کند تا علائم بیماری کاهش یافته و همچنین فرد برای انجام کارهای خود به توانایی لازم از لحاظ جسمی دست یابد. در ادامه بیشتر به بررسی تاثیر کاردرمانی در پارکینسون می‌پردازیم.

کاردرمانی چه کمکی به افراد مبتلا به پارکینسون می‌کند؟

کاردرمانگران متخصصانی هستند که در ارتقای سطح سلامت و تندرستی افراد مبتلا به پارکینسون می‌توانند کمک بسزایی بکنند. هدف اولیه کاردرمانی برای پارکینسون این است که بیمار قادر باشد به تنهایی فعالیت‌های روزانه زندگی خود را تا حد ممکن مستقل انجام دهد. در بسیاری از موارد ممکن است افراد مبتلا به پارکینسون در فعالیت‌های شغلی خود دچار مشکل شده باشند، که کاردرمانی به آن‌ها کمک می‌کند تا آن‌ها در بالاترین سطح توانایی خود باقی مانده و قادر به ادامه شغل خود باشند. این درمان نیازمند ارزیابی، درمان، تمرین درمانی، ارزیابی‌های مداوم و برنامه ریزی درمانی است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• مشکلات عضلانی

در این بخش تمرکز کاردرمانگر بر ارزیابی و درمان مشکلات عضلانی بیماران می‌پردازد. به عبارت دیگر در این بخش تمرکز بر ناتوانی‌های حرکتی بیمار مانند ناتوانی در راه رفتن طبیعی، انقباضات عضلانی غیر طبیعی مانند لرزش اندام ها و گرفتگی‌های عضلانی است. در این بخش برخی از آموزش‌های لازم نیز به بیمار داده می‌شود تا در طول زندگی عادی کمتر دچار مشکلات در این زمینه شود. به طور مثال به فرد آموزش داده می‌شود که از صحبت‌های غیرضروری در هنگام حرکت خودداری کرده و یا در هنگام راه رفتن از برخی وسایل کمکی برای حفظ تعادل خود استفاده کند. همچنین ممکن است کاردرمانگر از محل کار و خانه بیمار نیز بازدید کرده و نکات قابل توجه در این مکان‌ها را نیز به فرد گوشزد کند.

• جلوگیری از افتادن

یکی از مشکلات افراد مبتلا به پارکینسون عدم توانایی حفظ تعادل در حین راه رفتن و زمین خوردن است. در این زمینه نیز کاردرمانگر به کاهش مشکلات تعادلی بیمار پرداخته و برخی توصیه‌ها نیز به بیمار می‌کند. یکی از ساده ترین توصیه‌ها این است که فرد در هنگام راه رفتن از حمل وسایلی مانند سبدهای خرید چرخدار، کیف‌های سنگنین و تمام وسایلی که ممکن است تعادل فرد را برهم بزند، خودداری کند.

• انتقال از حالت نشسته به ایستاده

افراد مبتلا به پارکینسون معمولا در هنگام بلند شدن از صندلی، توالت و.. و انتقال به حالت ایستاده دچار مشکل هستند. کاردرمانگران از استراتژی‌های مناسبی برای کاهش این مشکلات استفاده می‌کنند. به طور مثال ممکن است تجهیزاتی در اختیار فرد قرار داده شود تا در هنگام این جابجایی‌ها به فرد کمک کند.

• پوسچر یا حالت بدنی

همانطور که در این مطلب اشاره کردیم معمولا این بیماران در هنگام راه رفتن حالت بدنی (پوسچر) غیرطبیعی به خود می‌گیرند. کاردرمانی با پروسه درمانی خود در اصلاح مشکلات وضعیتی فرد می‌کوشد و همچنین آگاهی این بیماران را در مورد حالت بدنی خود افزایش می‌دهد.

• مدیریت خستگی

این افراد در هنگام انجام کارهای روزمره بسیار زودتر از حالت طبیعی خسته می‌شوند که ممکن است به دلیل تلاش برای ایستادن و راهبردهای حرکتی ناکارآمد باشد. کاردرمانی با تمرینات ویژه باعث افزایش سطح انرژی بدنی این بیماران شده و همچنین تا حدود قابل توجهی مقاومت ان‌ها را در برابر این خستگی‌ها افزایش می‌دهد. همچنین برخی آموزش‌های مدیریت خستگی به فرد داده شده تا در حین انجام فعالیت با دوره‌های استراحت منظم و اولویت بندی وظایف و... خستگی به حداقل میزان ممکن برسد. از جمله سایر مواردی که کاردرمانی به بهبود آنها کمک می‌کند:

• • مشکلات در رابطه با دستخط بیمار
  • مهارت‌های خانگی
  • فعالیت‌های روتین مراقبت از خود
  • خوردن و نوشیدن
  • جابجایی در تخت

کاردرمانی چه تاثیراتی بر افراد مبتلا به پارکینسون دارد؟

در مطالبی که پیش از این به شما ارائه کردیم به این سوال جواب دادیم که آیا کاردرمانی برای پارکینسون مفید است یا خیر. همچنین به بررسی مشکلاتی که کاردرمانی سعی در برطرف کردن آن‌ها دارد، نیز پرداختیم. اما در این بخش قصد داریم به طور خلاصه تاثیرات مداخله کاردرمانی برای پارکینسون را نام ببریم.

• تمریناتی ویژه بیماران پارکینسون که باعث افزایش قدرت عضلانی شده واستقامت فرد را در حین تحرک افزایش می‌دهند.
• تمریناتی که باعث افزایش تعادل بدن در هنگام راه رفتن می‌شود.
• تمریناتی که انعطاف پذیری بدنی فرد را افزایش می‌دهد.
• رویکردهایی برای کاهش سفتی عضلانی و لرزش اندام‌ها
• ارائه برنامه تمرینی روزانه به بیماران برای جلوگیری از بی‌تحرکی در منزل

آیا بیماری پارکینسون کشنده است؟

بیماری پارکینسون در ابتدا به صورت تدریجی آغاز شده و علائم آن با گذشت زمان شدیدتر شده و زندگی فرد را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. پارکینسون با گذشت زمان محدودیت‌های زیادی را برای فرد به ارمغان می‌آورد که زندگی را برای فرد سخت می‌کند. اگر از پیشرفت این بیماری جلوگیری نشود، به مرور باعث زمین گیر شدن فرد شده و به حدی می‌رسد که فرد برای تمامی کارهای شخصی روزانه نیز به یک مراقب نیاز پیدا می‌کند. پارکینسون به خودی خود کشنده نیست، اما در صورتی که در مراحل پیشرفته این بیماری بلع فرد را درگیر کند می‌تواند باعث مرگ فرد شود.

مقابله با پارکینسون

پارکینسون یک بیماری مزمن پیشرونده بوده که در صورت عدم پیگیری برای درمان به زودی پیشرفت کرده و زندگی را برای فرد بسیار سخت می‌سازد. در این مطلب به بررسی علت بیماری پارکینسون، علائم آن و همچنین داروی پارکینسون پرداختیم. همانطور که بیان کردیم کاردرمانی برای پارکینسون یک رویکرد درمانی بسیار مفید است که در کاهش سرعت پیشرفت بیماری تاثیر بسزایی داشته و فرد را به حذاکثر استقلال ممکن در زندگی فردی و اجتماعی می‌رساند. اگر بیماری پارکینسون در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود، می‌توان از مداخلات استفاده کرده و روند پیشرفت بیماری را بسیار کند ساخت. امیدواریم که مطالعه این مطلب بتواند به سوالات شما در زمینه بیماری پارکینسون پاسخ دهد.