انواع مداخلات کاردرمانی | راهنمایی تمام عیار با جزئیات کامل

در ابتدای امر لازم است بدانید که تمرکز اصلیی OTPF-3 بر روی Occupation است، لذا تقسیم‌بندی انواع مداخلات کاردرمانی، فقط جنبه‌ تحلیلی برای درمانگر دارد و نباید این مداخلات را به صورت جدا جدا و یا خطی اعمال نمود. در عوض کاردرمانگر، هدف از درگیری مراجع در یک فعالیت خاص را مشخص می‌کند و این امکان را برای وی فراهم می‌کند تا با توجه به معیار‌ها و ترجیحات خود، فعالیت‌ها را برگزیند.

OTPF-3 مخفف عبارت The Occupational Therapy Practice Framework به معنی چارچوب تمرین کاردرمانی است. OTPF-3 یک سند رسمی است که مفاهیم اصلی آنچه را که کاردرمانگران می‌دانند (در حوزه دانش) و انجام می‌دهند (فرآیند ارزیابی و مداخله) را نشان می‌دهد.

به بیان روشن‌تر، برای اینکه بهترین نوع مداخله انتخاب شود، یک مشارکت فعال و سازنده میان کاردرمانگر و مراجع شکل می‌گیرد که هم مطابق با معیار‌های مراجع باشد و هم اهداف درمانی را دنبال کند و منجر به استقلال و بهبود فرد شود.

Occupation And Activities؛ شغل و فعالیت در انواع مداخلات کاردرمانی

فرآیند انتخاب یک مداخله برای فردی خاص که اهداف درمانی وی را مرتفع کند و نیاز‌های ذهنی، جسمی و روحی فرد را مورد توجه قرار دهد؛ هدف اصلی این نوع از مداخلات می‌باشد. در اینگونه از مداخلات، تفاوت‌هایی میان Occupation و Activity قائل می‌شوند که با دانستن تعریف هر یک از این مفاهیم، این تفاوت برای شما نیز آشکار خواهد شد. طبق تعریف، Occupation شامل فعالیت‌هایی است که در طول روز توسط فرد انجام می‌شود و امکان مشارکت را برای وی به وجود می‌آورد.

به عنوان مثال آماده کردن یک وعده‌ غذایی جز Occupation حساب می‌شود. اما Activity شامل فعالیت‌هایی است که عملکرد اجرایی و الگو‌های عملکردی را بهبود می‌بخشد. مثالی که برای Activity می‌توان بیان نمود، تمرینِ رفتنِ امن به درون وان حمام می‌باشد. با این تعاریف، حال بهتر درک می‌کند که چرا کاردرمانگران در نظر دارند تا مداخلات خودشان را به صورت Occupation-Based اعمال کنند.

Preparatory Methods And Tasks؛ روش‌ها و وظایف آماده‌سازی

در اینگونه از انواع مداخلات کاردرمانی، کاردرمانگر سعی دارد تا با استفاده از یک روش، مراجع خود را قادر بسازد تا عملکرد اجرایی بهتری داشته باشد. این روش‌ها می‌تواند در طی یک جلسه‌ درمانی اعمال شود و یا به صورت تکالیفی برای مراجع در نظر گرفته شود تا آن‌ها را در محیط خانه انجام دهد. Preparatory Methods شامل روش‌هایی نظیرِ ورزش کردن، تکنیک‌های تسهیلی یا مهاری، آموزش پوزیشن صحیح برای مراجع و سایر روش‌های مشابه می‌باشد.

Preparatory Tasks نیز شامل فعالیت‌هایی است که در نهایت به فرد کمک می‌کند تا فعالیت‌ها را بهتر انجام دهد. شاید این Taskها به تنهایی معنا نداشته باشند، اما در نهایت کمک‌کننده خواهند بود. برای مثال، فردی که می‌خواهد غذا بخورد، باید بتواند که آرنج خود را خم کند، اما خم کردن آرنج به تنهایی یک Task است و ممکن است برای فرد بی‌معنی باشد.

Education And Training؛ آموزش و پرورش

در انواع مداخلات کاردرمانی، طبق تعریف، به نوعی از مداخلات که در آن به دانش و اطلاعات فرد درباره‌ فعالیت، سلامت، رفاه و مشارکت افزوده شود و این امکان را برای فرد فراهم کند تا رفتاری مناسب از خودش نشان دهد، Education می‌گویند. اما Training شامل اعمالی است که به دست آوردن مهارت برای انجام یک کار در زندگی را برای فرد تسهیل می‌کند. امکان دارد که یک کاردرمانگر از این نوع مداخلات استفاده کند و در پی رسیدن به اهداف درمانی باشد.

Advocacy؛ دفاع

این گونه از انواع مداخلات کاردرمانی، شامل فعالیت‌ها و تلاش‌هایی می‌شود که امکان مشارکت و درگیر شدن مراجع در کار‌های روزمره را فراهم می‌کند و به نوعی مانع از محرومیت وی از انجام فعالیت‌ها می‌شود. برای مثال، می‌دانیم که معلولیت و یا ناتوانی فیزیکی، نباید مانع درگیر شدن فردِ معلول در محیط اجتماع و یا فعالیت‌های روزمره شود. در صورت محرومیت، فرد کاردرمانگر وظیفه دارد تا مداخلات لازم برای روفع این محرومیت را به عمل آورد.

Group Intervention؛ مداخله گروهی

مداخلات گروهی، برای افرادی استفاده می‌شود که با یک هدف مشترک، دور هم جمع شده‌اند تا با کمک و مشارکت یکدیگر، به هدف نهایی خود برسند. این گروه‌ها، این امکان را برای اعضا فراهم می‌کند تا مهارت‌های اولیه‌ ارتباط را فرابگیرند.

اهمیت آگاهی به انواع مداخلات کاردرمانی

همان طور که مطالعه فرمودید، در رشته‌ کاردرمانی پنج نوع مداخله وجود دارد. این که کاردرمانگر کدام یک از انواع مداخلات کاردرمانی را انتخاب کند، بستگی به شرایط و اولویت‌های مراجع دارد. به عنوان مثال، در بسیاری از موارد، مراجع امکان حضور در یک گروه را ندارد و این نوع از مداخله برای وی امکان‌پذیر نیست، لذا کاردرمانگر از انتخاب این نوع از مداخله پرهیز می‌کند؛ و یا شاید فردی از لحاظ شناختی در سطح پایینی باشد، لذا استفاده از آموزش به عنوان یک مداخله‌ درمانی نمی‌تواند سودمند باشد.

آگاهی به انواع مداخلات کاردرمانی از دو جهت می‌تواند سودمند باشد. اول از همه برای کاردرمانگر مفید است، چرا که به کار او نظم می‌بخشد و وی می‌تواند برای هر کدام از مداخلاتی که برای مراجع انجام می‌دهد، یک پایه‌ علمی و روشی کارساز داشته باشد. در مرحله‌ بعد، تفکیک این مداخلات به کاردرمانگر این فرصت را می‌دهد تا مشکل مداخلات اعمال شده را بهتر درک کند و در برنامه‌ریزی درمانی خود، تجدید نظر کند. شما نیز می‌توانید با اندکی تفکر، به سایر مزایای دانستن انواع مداخلات کاردرمانی پی ببرید.

جایگاه انواع مداخلات کاردرمانی در چارچوب OTPF

اگر با چارچوب کاردرمانی که توسط AOTA منتشر شده است، آشنا باشید؛ حتما می‌دانید که چارچوب کاردرمانی شامل یک دامنه و یک پروسه می‌باشد. در پروسه‌ کاردرمانی، پس از ارزیابی بیماران، نیاز است تا اعمال مداخلات کاردرمانی انجام شود. در این هنگام شما می‌توانید با آگاهی و تسلطِ دقیق بر انواع مداخلات کاردرمانی، بهترین نوع مداخله یا مداخلات را انتخاب کنید. پس آگاهی نسبت به انواع مداخلات کاردرمانی می‌تواند شما را در پروسه‌ی کاردرمانی یاری دهد.