پدر کاردرمانی در دنیا | بنیانگذار رشته کاردرمانی چه کسی است؟
دکتر ویلیام راش دانتون جونیور (William Rush Dunton Jr) به عنوان "پدر رشته کاردرمانی" شناخته میشوند. او یک روانپزشک و مربی بود و از اهمیت استفاده از کارهای روزمره
![پدر کاردرمانی در دنیا | بنیانگذار رشته کاردرمانی چه کسی است؟](https://media.kardarmani.info/uploads/images/202301/image_750x_63c3db7377a462-84939757-15223893.webp)
دکتر ویلیام راش دانتون جونیور (William Rush Dunton Jr) به پاس زحماتش برای رشته کاردرمانی، پدر کاردرمانی نام گرفته است. شناخت این گونه افراد و آگاهی نسبت به تلاشهای بی وقفه آنها، اهمیت این رشته را بیش از پیش برای شما خاطر نشان خواهد کرد. دکتر ویلیام راش دانتون جونیور، در 24 جولای سال 1868 در پنسیلوانیای آمریکا به دنیا آمد. از آنجایی که عموی وی پزشک بود، او نیز به این رشته علاقه پیدا کرد و تحصیلات اولیه خود را در Germantown گذراند. وی سپس در دانشگاه هاروارد و دانشکده پزشکی UPenn تحصیل کرد و در رشته روانپزشکی فارغ التحصیل شد.
معرفی دکتر دانتون؛ پدر کاردرمانی
دکتر دانتون، از آنجایی که به عنوان یک مربی و روانپزشک مشغول به کار شد، اولین گزارش رسمی رشته کاردرمانی را منتشر کرد. یکی دیگر از کارهای جالب این پزشک، درمان بیماران به کمک فعالیتهای هدفمند یا همان Occupation بود که امروزه نیز توسط کاردرمانگران کاربرد دارد و پایه و اساس این رشته است. لذا تقریبا در سال 1917 بود که وی جز یکی از معتقدین این موضوع بود که فعالیتهای هدفمند میتواند خاصیت درمانی داشته باشند. اعتقاد دانتون زمانی مستحکمتر شد که وی با چشمان خود شاهد پیشرفت بیمارانش به کمک فعالیتهای هدفمند بود.
پدر کاردرمانی، دکتر دانتون، پس از پی بردن به تاثیر فعالیتهای هدفمند، در سال 1915 در صدد برآمد تا کتابچهای را برای پرستاران تهیه کند و در این کتابچه به آنها بیاموزد که چگونه میتوانند به کمک فعالیتهای هدفمند، در پروسه درمان بیماران، مثمرثمر واقع شوند. دکتر دانتون تمریناتی نظیر قلاببافی و قالیبافی را به مریضان خود ارائه میداد. در واقع او احساس میکرد که رنگهای روشن میتواند برای بیماران عصبی خوشایند باشد و عملِ برش و دوخت نخها در قلاب بافی میتواند این بیماران را از مشکلات خودشان رهایی بخشد.
امروزه نام او در بین دانشجویان کاردرمانی و شاغلین این رشته بسیار شناخته شده است. دکتر دانتون، در طول دوران کاری خود، بیش از 120 مقاله و کتاب درباره کاردرمانی از خود به یادگار گذاشته است. مهم ترین آثار وی که امروزه نیز در دسترس است، شامل کتاب Principles of Occupational Therapy در سال 1918، Reconstruction Therapy در سال 1919 و Prescribing Occupational Therapy در سال 1928است.
وی به عنوان دستیارِ سردبیرِ مجله روانپزشکی آمریکا و همچنین سردبیر آرشیو کاردرمانی نیز فعالیت کرده است. یکی دیگر از سوابق درخشان این پزشک اسطوره، ریاست انجمنِ ملیِ ترویج کاردرمانی در آمریکا که امروزه AOTA نامیده میشود است. انجمن AOTA امروزه یکی از مهمترین انجمنهای کاردرمانی به شمار میرود. در نهایت، در سال 1958، انجمن کاردرمانی آمریکا از دکتر دانتون به پاس زحمات بی وقفه وی در ترویج کاردرمانی تقدیر کرد.
پدر کادرمانی؛ گادفادری یاریدهنده
در نهایت، پس از تلاشهای بسیار در زمینه پزشکی و کاردرمانی و تحریر چندین کتاب و مقاله و همچنین ترویج رشته کاردرمانی، وی در 23 دسامبر 1966 فوت شد. بدون شک زندگی دکتر دانتون برگ زرینی در کتابچه تاریخ کاردرمانی است و هر کسی که به هر نحوی از این رشته و خدمات آن سود میبرده است، باید به نوعی قدردان زحمات وی باشد.